chodzić po znajomych

См. также в других словарях:

• chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• kominek — pot. Chodzić, latać itp. po kominkach, na kominki «chodzić do znajomych, sąsiadów na wizyty, pogawędki, ploteczki»: „Latanie po kominkach” ma wiele niewątpliwych zalet. W czasie przyjemnej pogawędki można wymienić najnowsze ploteczki, dowiedzieć… …   Słownik frazeologiczny

• kominek — m III, D. komineknka, N. komineknkiem; lm M. komineknki 1. «mały komin na dachu budynku, lokomotywy itp.» 2. «otwarte palenisko w ścianie przy podłodze, często w dekoracyjnym obramowaniu architektoniczno rzeźbiarskim, służące, zwłaszcza dawniej,… …   Słownik języka polskiego

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• teatr — m IV, D. u, Ms. teatrtrze; lm M. y 1. blm «dziedzina sztuki polegająca na realizowaniu scenicznych utworów literackich, przeznaczonych na scenę przez autorów lub adaptowanych przez reżysera, obejmująca również operę, balet, pantomimę, rewię itp.» …   Słownik języka polskiego

• zaciągnąć — dk Va, zaciągnąćnę, zaciągnąćniesz, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęła, zaciągnąćnęli, zaciągnąćnięty, zaciągnąćnąwszy zaciągać ndk I, zaciągnąćam, zaciągnąćasz, zaciągnąćają, zaciągnąćaj, zaciągnąćał, zaciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc… …   Słownik języka polskiego

• latać [lecieć, biegać i in.] z językiem [jęzorem, ozorem] — {{/stl 13}}{{stl 33}} chodzić plotkować, roznosić plotki, sensacyjne wiadomości :{{/stl 33}}{{stl 10}}Lubiła latać, ganiać, biegać z językiem po sąsiadkach. Jak tylko się czegoś dowie, zaraz poleci z jęzorem do znajomych. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień